Meerinbreng in een woning en dan trouwen: gaat dit goed?

Als twee ongehuwden personen samen een woning kopen en de ene partner meer inlegt in deze woning dan de ander, wordt vaak afgesproken dat de partner die meer inlegt een vordering krijgt op de andere partner ter grootte van de helft van de ‘meerinbreng’. Deze afspraak wordt  meestal vastgelegd in een samenlevingsovereenkomst. Bij beëindiging van de relatie wordt hiermee namelijk de ‘beginsituatie’ hersteld.

Stel: Jan en Simone kopen samen een woning van € 300.000. Ze financieren de woning met een lening bij de bank van € 200.000. De rest van de koopsom (€ 100.000) betaalt Simone.

Op grond van de afspraak in de samenlevingsovereenkomst krijgt Simone een vordering op Jan van € 50.000 (de helft van de meerinbreng).

Na tien jaar besluiten Jan en Simone om uit elkaar te gaan. Ze verkopen de woning voor € 400.000. De schuld bij de bank is op dat moment nog € 150.000.

De overwaarde van € 250.000 (€ 400.000 minus de € 150.000 schuld) wordt in principe gedeeld door Jan en Simone. Ze zijn immers samen eigenaar. Ieder krijgt dus € 125.000. Simone krijgt nog € 50.000 van Jan. Dit betekent dat Jan overhoudt: € 75.000 en Simone: € 175.000.

Simone houdt per saldo € 100.000 meer over. Dit is precies het bedrag dat Simone met haar eigen spaargeld had ingebracht.

Als Simone en Jan trouwen in de sinds 1 januari 2018 geldende wettelijke gemeenschap van goederen, bestaat onduidelijkheid over de vraag wat er gebeurt met de meerinbreng van Simone.

Deze onduidelijkheid is ontstaan bij het wetgevingstraject. Volgens de initiatiefnemers van het wetsvoorstel valt een vordering wegens de meerinbreng van de ene op de andere partner niet in de gemeenschap van goederen. De schuld die hiertegenover staat valt daarentegen wel in de gemeenschap van goederen. Dit zou dus betekenen dat Simone nog maar € 25.000 tegoed heeft van Jan ingeval van een echtscheiding.

In de literatuur is echter kritiek geuit op de beredenering van de initiatiefnemers. Zij zijn van mening dat dat de vordering wel geheel in stand blijft.

Onlangs heeft de Rechtbank Noord-Nederland beslist dat de schuld van Jan aan Simone geen gemeenschapsschuld is geworden toen zij het huwelijk sloten. De rechtbank oordeelt dus dat de gehele vordering van Simone nog bestond.

Dit betreft slechts een vonnis van een rechtbank. Dat wil zeggen dat hiermee niet duidelijk is wat andere rechtbanken beslissen in dezelfde situatie. Pas als de Hoge Raad zich heeft uitgesproken volgt er meer duidelijkheid. Dit kan echter nog lang op zich laten wachten.

Gezien de onduidelijkheid en het ontbreken van een uitspraak van de Hoge Raad, is mijn advies om huwelijkse voorwaarden op te stellen. Hiermee kunnen jij en je partner zelf bepalen wat je wilt wat er gebeurt met de meerinbreng.