Informatieplicht van verzekeraar relevant bij dekkingsgeschillen

In mijn blog ‘Verzekeraar mag tot bepaalde hoogte de omvang van de verzekering bepalen‘ beschreef ik een vonnis van 1 mei 2019 waarin een verzekeraar zich beroept op een uitsluitingsbeding en stelt dat zij de omvang van de verzekering mag bepalen.

De rechtbank oordeelt in dat vonnis dat de verzekeraar inderdaad de omvang van de verzekering mag bepalen, maar wel een informatieplicht heeft. Hierdoor acht de rechtbank het beroep op het uitsluitingsbeding door de verzekeraar naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar. De schade die is ontstaan door een brand in een varkensstal, waarbij het alarmsysteem niet is afgegaan, moet worden vergoed.

De verzekeraar is tegen dit vonnis in hoger beroep gegaan.

Hoger beroep

In het (tussen)arrest van 15 december 2020 komt het beroep van de varkenshouder op vernietiging van het uitsluitingsbeding aan de orde. Het gerechtshof overweegt dat uitdrukkelijk is gewezen op eventueel voorgeschreven preventiemaatregelen en de gevolgen als daaraan niet is voldaan. Het voorgeschreven werkende alarmsysteem is in de visie van partijen een dergelijke preventiemaatregel. Net als maatregelen om te bevorderen dat het alarmsysteem daadwerkelijk afgaat.

Echter, het gerechtshof oordeelt dat de voorwaarde over het afgaan van het alarm niet in de polisvoorwaarden zit verstopt. Daarmee wordt de voorwaarde niet gezien als een verrassingsbeding. Dat deze voorwaarde bij de uitsluitingen is opgenomen en niet bij de primaire dekkingsomschrijving, maakt niet dat de voorwaarde als verstopt moet worden beschouwd. Uit de aangedragen feiten en omstandigheden volgt dat de verzekeraar de varkenshouder voldoende duidelijk erover heeft geïnformeerd dat schade bij het niet afgaan van het alarm van dekking is uitgesloten. Expliciet omschreven uitzonderingssituaties daargelaten. Het beroep van de verzekeraar op het uitsluitingsbeding ziet het gerechtshof om die reden niet als onaanvaardbaar naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid.

Ook gaat het gerechtshof nog in op het verweer dat de polisvoorwaarden niet (tijdig) door de varkenshouder zijn ontvangen. Dit zou volgens de varkenshouder zorgen voor een geslaagd beroep op vernietiging van de polisvoorwaarden wegens een terhandstellingsgebrek. Ook die vlieger gaat niet op. De tussenpersoon heeft de polisvoorwaarden wel tijdig ontvangen. Het hof oordeelt dat de kennis van de tussenpersoon moet worden toegerekend aan de varkenshouder, zodat het beroep op vernietiging niet slaagt.

Conclusie

Ondanks dat de verzekeraar in deze zaak in hoger beroep in het gelijk is gesteld, blijft overeind dat zij inderdaad de omvang van de verzekering mag bepalen, maar wel een informatieplicht heeft. De feiten en omstandigheden kunnen er om die reden voor zorgen, dat een beroep op bepaalde uitsluitingsbedingen niet opgaan. Het blijft dus goed om bij dekkingsontzegging te beoordelen of aan de informatieplicht is voldaan door de verzekeraar.

Vragen? Neem dan contact met me op.