Werknemer verliest rijbewijs en dan?
Met enige regelmaat ontvangen we vragen van werkgevers over beroepschauffeurs en andere medewerkers die zich niet aan de verkeersregels houden en/of hun rijbewijs (tijdelijk) zijn kwijtgeraakt en als gevolg daarvan niet kunnen werken. Is dat dan bijvoorbeeld een reden om de arbeidsovereenkomst te beëindigen?
Onderscheid in functie
Indien een werknemer, die voor het uitoefenen van zijn functie niet in het bezit hoeft te zijn van een rijbewijs (bijvoorbeeld omdat hij ook met het openbaar vervoer kan reizen) zijn ‘roze papiertje’ (tijdelijk) kwijt raakt, dan zal de werkgever dat doorgaans hebben te accepteren. Een medewerker die te veel gedronken heeft, toch achter het stuur is gekropen en als gevolg daarvan zijn rijbewijs is kwijtgeraakt, is natuurlijk vervelend. Het is echter niet snel toelaatbaar om de medewerker als gevolg daarvan te ontslaan. Indien er niet gewerkt kan worden dan ligt het wel voor de hand om het loon direct stop te zetten. Indien het niet gaat om een ‘gewone ‘(binnendienst)medewerker, maar bijvoorbeeld om een beroepschauffeur, dan ligt het echter een stuk genuanceerder. In die gevallen ligt een beëindiging van het dienstverband eerder voor de hand, ook indien het gaat om gedragingen in de privétijd van de betreffende medewerker.
Bellende buschauffeur
Het hoeft bovendien niet altijd te gaan om verlies van rijbewijs. Ook andere verkeersovertredingen kunnen een beroepschauffeur zwaar worden aangerekend. Een goed en vrij recent voorbeeld daarvan is die van de bellende buschauffeur. Een buspassagier filmde de bestuurder, die met telefoon in zijn hand door de stad reed. Nadat de beelden verschenen op een regionale omroep en op internet werd de chauffeur op staande voet ontslagen.
Ontslag op staande voet?
Het ontslag op staande voet is uiteindelijk door de rechter als een te vergaande maatregel geoordeeld. Daarbij van belang zijnde omstandigheden zijn bijv. het pas zeer recent ingevoerde beleid hierover, de intrekking van ontslagen in vergelijkbare gevallen, de leeftijd, het dienstverband en het (voor de rest goede) functioneren van de chauffeur. Deze omstandigheden in aanmerking nemende, kan ik me dat oordeel ook wel voorstellen.
Betekent dat echter ook eind goed al goed voor de chauffeur? Nee, het voorgaande neemt namelijk niet weg dat er redenen zijn de arbeidsovereenkomst zonder een (transitie)vergoeding te ontbinden. De kantonrechter is van oordeel dat geen vergoeding hoeft te worden betaald omdat het bellen in de bus, ondanks leeftijd en lange dienstverband, volledig aan de buschauffeur kan worden verweten en in zijn risicosfeer ligt. Aardig detail is nog dat het gebruik van camerabeelden in deze procedure niet onrechtmatig is geoordeeld en dus toelaatbaar in dit geval.
Dronken buschauffeur
Een voorbeeld waarbij het ontslag wegens een dringende reden wel in stand is gebleven betreft die van een dronken buschauffeur. Bij de werkgever werd al jaren een zerotolerance-beleid gevoerd. Daarnaast is van belang, aldus de rechter, dat het alcoholpromillage dusdanig hoog was, dat het niet alleen resulteerde in een overtreding van het beleid, maar het leverde ook een strafrechtelijk delict op.
Tot slot
Er zijn natuurlijk ook gevallen waarbij medewerkers niet met hun eigen auto, maar in een bedrijfsauto of bus rijden, maar geen beroepschauffeur zijn. Hoe zit het daar dan mee? Ook in die gevallen mag de werkgever meer verwachten dan van de ‘gewone’ werknemer met zijn privéauto. Op de bedrijfswagen staat immers vaak het logo van het bedrijf. Een ongeval of filmpje op internet van een ernstige overtreding bijvoorbeeld kan ernstige (imago)schade voor het bedrijf opleveren. Naast een goede verzekering is een goed vastgelegd beleid dat ook wordt gehandhaafd dan ook van belang.
Stel je vragen aan onze specialisten
“Neem contact met mij op en ontvang antwoord op jouw vragen. Ik ben bereikbaar per mail of telefoon.”
