Gevolgen scheiding voor kinderen
De beslissing om te scheiden neem je niet zomaar en gaat vaak gepaard met heftige emoties, stress en zorgen. Je zult in die periode ook belangrijke keuzes moeten maken. Zeker als kinderen onder de 18 jaar hebt, kunnen deze keuzes erg moeilijk zijn.
Wat moet er in een Ouderschapsplan staan?
Een ouderschapsplan is een overeenkomst tussen ouders waarin zij afspraken maken over de kinderen. Dit geldt bij het verbreken van een huwelijk of geregistreerd partnerschap (scheiden), en ook als samenwonende ouders uit elkaar gaan. Het ouderschapsplan moet tenminste volgende afspraken bevatten:
- het adres waar de staan kinderen ingeschreven
- wanneer de kinderen bij welke ouder verblijven (de verdeling van zorgtaken)
- hoe je over en weer informatie over de kinderen uitwisselt
- wie welk deel van de kosten van de kinderen betaalt(kinderalimentatie, doorlinken)
Vaak staan er ook nog andere afspraken in het ouderschapsplan , bijvoorbeeld over hoe om te gaan met een nieuwe partner, wie de ouderavonden op school bezoekt of wie de identiteitsbewijzen van de kinderen bewaart. Dat is dus niet verplicht.
Veelgestelde vragen over de gevolgen van een scheiding op de kinderen
In een ouderschapsplan maak je als ouders afspraken over de kinderen, zoals over de zorg- en opvoedingstaken en de kosten die gelden na de scheiding. Deze kwesties vormen vaak een discussiepunt tussen ouders. Het is daarom verstandig om hierover duidelijke afspraken te maken. Dat helpt problemen in de toekomst te voorkomen.
De rechter verwacht van jullie als ouders dat je je maximaal inspant om samen afspraken te maken over de kinderen. Dat is niet altijd gemakkelijk omdat een scheiding vaak gepaard gaat met veel emoties. Toch is het onze ervaring dat het de meeste ouders lukt om samen of met hulp van een advocaat tot een gedragen ouderschapsplan te komen.
Als de ouders er uiteindelijk toch niet (helemaal) uitkomen dan kan alleen de rechter een knoop doorhakken.
Gezag is de bevoegdheid om beslissingen te nemen over de kinderen. Uitgangspunt in de wet is dat beide ouders na een scheiding het gezamenlijk gezag over de kinderen behouden. Alleen in zeer bijzondere gevallen kan de rechter hiervan afwijken en een van de ouders belasten met het gezag.
Met co-ouderschap wordt de situatie bedoeld waarbij de zorg voor de kinderen (bijna) gelijk is verdeeld tussen beide ouders.
Je kunt samen naar een ouderschapscoachgaan, die jullie begeleidt bij het bespreken en oplossen van de problemen en het maken van (nieuwe) afspraken. Ook kun je maatschappelijk werk inschakelen.
Daarnaast zijn er instanties die de omgang kunnen begeleiden
Wel is hiervoor nodig dat jullie samen als je wilt inzetten voor een beter verloop van de zorgregeling.Als overleg niet leidt tot een oplossing kun je de rechter vragen om en beslissing te nemen over de zorgregeling. Dat zijn vaak belastende procedures die lang duren. Bedenk dat ook een rechter alleen een knoop doorhakt en geen invloed heeft op gedrag van ouders. Uitgangspunt voor een rechter is dat een kind contact heeft met beide ouders.
Alleen in zeer uitzonderlijke gevallen beslist een rechter dat het beter voor een kind is als er geen contact is met de andere ouder. In dat geval vraagt de rechter vaak ook om advies van de Raad voor de Kinderbescherming.
